Ona, Wiktoria
"Patrzę na pożółkłe fotografie
i z uśmiechem wśród łez,
dziś już wytłumaczyć nie potrafię,
czemu mi tak źle bez Ciebie jest"
On, Andrzej
"Gdybym wiedział wtedy, co teraz wiem,
wiedział ile jest warte, co tracę,
i jak łatwo jest zacząć oszukiwać się,
a może...wiedzieliśmy o tym,
lecz zabrakło nam sił,
zabrakło słów,
zgubiliśmy się...
Noc nie daje snu, myśli biegną bez tchu..."
_______________________________________
To znowu ja tym razem z takim czymś... Prolog wystartuje tu wtedy, gdy zakończę tę historię.
Pozdrawiam cieplutko Karolina
Ooo, już sie doczekać nie mogę ;) Niedużo jest opowiadań o Wronie.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam ;*
Wronka, Wronka, Wronka, biorę w ciemno i zostaję! *.*
OdpowiedzUsuń